Mijn leven wordt gered van een rampscenario…
Dat gevoel ik heb ik nu.
Ken jij dat gevoel?
Ooit al eens meegemaakt?
Ik ben praktisch aan de slag met het boek van Annelies Smolders “START TO SLEEP AGAIN”. Het boek is een mega eyeopener, staat vol met inzichten over slaap, duidelijke uitleg en praktische tips die echt werken, die een diepe verandering in gang zetten om beter te slapen.
Het boek brengt me zoveel herkenning, duidelijkheid, inzichten, rust, opluchting en een diep gevoel van dankbaarheid. Het is als een cadeau dat uit de hemel kwam vallen. Ik hoef niet meer eenzaam te zijn. Ik ben niet meer alleen met mijn slapeloosheid. Ik ben niet mijn slapeloosheid. Ik slaap terug en zal nog langer en dieper slapen.
Chronische slapeloosheid waarmee ik ondertussen al meer dan een jaar leef, is een probleem waarmee je vaak alleen staat. Het voelt als een eenzame strijd…
Ik heb enkele keren ‘s nachts het gevoel ervaren dat ik “gek” werd… Mensen die in een depressie sukkelen als gevolg van een aanslepende slapeloosheid, ik begrijp dat nu heel goed. Je weet pas wat het is, slecht slapen, als je het zelf ervaart. Ik wens het je niet toe.
Het gevoel van intense vermoeidheid en eenzaamheid is met geen pen te beschrijven.
SLAAP HEEFT INVLOED OP ALLES, OP JE HELE LEVEN!
Het bepaalt je humeur, je energie, je reacties, je concentratie, je geheugen, je gezondheid, je prestaties op het werk, je rijgedrag,…
Ook ik ben al meermaals geconfronteerd geweest met de gevolgen van te weinig en te slecht slapen. Zoals die keer enkele maanden geleden, toen het slaapmonster me onverwachts genadeloos neersloeg toen ik aan het rijden was op de autosnelweg. Ik zat aan het stuur en kan het nog navertellen. Er is niks ergs gebeurd, maar het was een wake-up call tussen leven en dood. Ik heb veel geluk gehad, er was bescherming dichtbij. Tussen leven en dood, het is soms een dunne lijn…
Ik ben blij en enthousiast én tegelijk ook zo ontroerd op dit moment. Ik kan tranen met tuiten huilen omdat ik eindelijk bezig ben met een slaaptraining die me helpt en waarvan ik de effecten voel. Na zo’n lange zoektocht heb ik het gevoel dat deze training echt iets is wat werkt en mij terug doet slapen!
Ik voelde mij als een wielrenner die helemaal achteraan het peloton bengelde. Nu begin ik langzaamaan op te schuiven, richting de kop van het peloton. Ik ben er nog lang niet, ik heb nog een lange weg af te leggen, maar ik rijd terug vooruit. Het is keihard, het is enorm hard werken, discipline en trainen. Ik moet me houden aan mijn persoonlijk slaap- en waakschema en alles wat daarbij komt kijken.
MET MOMENTEN IS HET INTENS VERMOEIEND…
Het slaapmonster blijft keihard en slaat soms nog genadeloos toe, zonder kompassie. Ik vecht al zo lang tegen dat monster en voel ein-de-lijk dat ik het zal verslaan. Dag per dag, stap voor stap…
Het lichaam went traag aan nieuw slaappatroon.
Ik zal dan ook alle tijd nemen die nodig is. Mijn gezondheid is me te kostbaar, dat besef ik nu meer dan ooit.
Lastiger dan dat het al geweest is, wordt het niet.
Het wordt alleen maar beter…
Halleluja, THANK YOU